معنی شهری در مرکزی

نوبران

یلو

آستانه، آشتیان، اراک، پرندک، تفرش، توره، جاورسیان، خشکرود، خمین، خنداب، داوودآباد، دلیجان، رازقان، زاویه، ساروق، ساوه، سنجان، شازند، شهباز، غرق‌آباد، فرمهین، قورچی‌باشی، کارچان، کرهرود، کمیجان، مأمونیه، محلات، مهاجران، میلاجرد، نراق، نوبران، نیم‌ور، هندودر

آوه

ساوه

خمین

هندودر

زرندیه

تفرش

مامونیه

فراهان

بوری، مرکزی

مرکزی , وسطی , میانی , واقع درمرکز

مرکزی. [م َ ک َ](ص نسبی) منسوب به مرکز. رجوع به مرکز شود.
- حکومت مرکزی، حکومت و دولتی که در مرکز یک مملکت تشکیل گردد.
- هسته ٔ مرکزی، قلب و واسطهالعقد و نقطه ٔ میانی چیزی، یا چیزی و کسی که سلسله جنبان و متکای عملی یا فکری یا نظاماتی باشد: هسته ٔ مرکزی این جمعیت همان کمیته ٔ شش نفری است.(یادداشت مرحوم دهخدا).

مرکزی در فارسی: میانی: میانکی کیانی مندویی اندری (صفت) منسوب به مرکز مربوط به مرکز. یا حکومت مرکزی. حکومتی که در پایتخت کشوری متمرکز است.

996